มนตร์ทศทิศ [ สนพ.อรุณ ]
ใจพม่ารามัญเคยว่าเป็นดั่่งหินผา ใช้สองมือกำดาบไว้เพียงเข่นฆ่า แต่ใจหนอใจ...ใจใดเล่าหากลองใช้มีดกรีดออกมา...ก็จักรู้ได้ว่ามันเป็นเพียงก้อนเนื้ออ่อนๆเท่านั้น
ผู้เข้าชมรวม
116,553
ผู้เข้าชมเดือนนี้
98
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มนตร์ทศทิศเป็นนิยายเรื่องแรกที่ได้ทดลองเขียน ลองผิดลองถูกกับเรื่องนี้เยอะพอสมควร ได้ลองมันทุกอย่างที่อยากลองในเรื่องนี้ ผิดบ้างถูกบ้าง ต้องขอบคุณคนอ่านอีกครั้งที่ติดตามอ่านกันมาจนเรื่องนี้จบนะคะ
ขอบคุณทุกคำแนะนำและทุกกำลังใจค่ะ
ราตรี อธิษฐาน
พฤษภาคม ๒๕๕๗
ผลงานอื่นๆ ของ ราตรี อธิษฐาน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ราตรี อธิษฐาน
"ความรักที่ซาบซึ้งของพระนาง"
(แจ้งลบ)สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ขอมาเจิมเขียนคำนิยมให้เป็นของขวัญแก่ไรเตอร์จ้า ในภาค 2 ขอบอกว่าตามอ่านงานเขียนของน้องสาวคนนี้มาตั้งแต่ลงภาค1 บทแรกๆเลยค่ะ แต่ไม่ได้เม้นเลย (เสียมารยาทมาก 55 )จะบอกว่าเห็นพัฒนาการที่น่าตกใจของน้องราตรีฯมาก เหมือนคนเขียนนิยายมานานหลายเรื่องแล้ว (ไม่แน่ใจว่าเคยเขียนมากี่เรื่อง พี่ได้มีโอกาสมาตามเรื่องนี้แหละค่ะ) เรื่องนี้มีคร ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ขอมาเจิมเขียนคำนิยมให้เป็นของขวัญแก่ไรเตอร์จ้า ในภาค 2 ขอบอกว่าตามอ่านงานเขียนของน้องสาวคนนี้มาตั้งแต่ลงภาค1 บทแรกๆเลยค่ะ แต่ไม่ได้เม้นเลย (เสียมารยาทมาก 55 )จะบอกว่าเห็นพัฒนาการที่น่าตกใจของน้องราตรีฯมาก เหมือนคนเขียนนิยายมานานหลายเรื่องแล้ว (ไม่แน่ใจว่าเคยเขียนมากี่เรื่อง พี่ได้มีโอกาสมาตามเรื่องนี้แหละค่ะ) เรื่องนี้มีครบทุกรส และตัวละครน่าสนใจทุกคน ไรท์เตอร์ค่อยๆเปิดเผยปมทีละนิด ทีละหน่อย จนคนอ่านหยุดไม่ได้เลยค่ะ เรียกได้ว่าสะกิดต่อมเผือกกกกของคนอ่านได้ดีมากๆ จนจบภาค 1 แล้วต่อมเผือกก็ยังทำงานไม่หยุด (อยากให้ถึงเดือนกพ.ไวๆ) เรื่องราวความรักเขียนได้แบบว่า ทำให้คนแก่ๆหัวใจกระชุ่มกระชวยบอกไม่ถูก ทั้งๆที่พระเอกนางเอกแค่อยู่ด้วยกัน ก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง บางตอนนี่นะ แทบไม่ได้คุยกันเลย แต่ก็ทำให้ป้าๆกรี๊ดดดกร๊าดดดดจิกหมอน จนบางทีคิดว่า ป้าบ้ารึป่าว เพ้อเจ้อขนาดนี้ เห็นไรท์เตอร์ทำการบ้านมาอยู่เสมอๆ เรื่องราวก็ไม่ได้มีแแต่ความรัก แต่มีทั้งหน้าที และการทางเลือกของตัวละคร ที่อ่านจบมา 1 ภาคแล้ว ยังเดาไม่ออกเลยว่าจะดำเนินเรื่องต่อไปแบบไหน เจ้าชายตองอูนี่ยิ่งเดาไม่ได้ ที่เดาได้ก็มีเพียงคนเดียวตอนนี้ คืออโกจีสุดที่รักของป้า (จริงๆไม่ได้เดาหรอกนะ แต่อ่านคำโปรยที่น้องราตรี มาสะกิดต่อมเผือกเอาไว้) ว่ายังไงอโกจีก็คงรักนางเอกของเราไม่เปลี่ยนแปลง ไม่รู้ว่าตอนจบจะเป็นยังไงแต่ภาค1 ทำป้าเสียน้ำตาไปหลาบปี๊บแล้วลูกเอ๊ย ทั้งสุข ทั้งเศร้า ดีใจเสียใจ อินไปกับเรื่องจริงๆ สุดท้ายขอให้น้องสู้ต่อไปเด้อออ ป้าจะรอนะ อ่านน้อยลง
| 1 ม.ค. 57
13
0
"ดำเนินเรื่องถึงตอนที่สอง"
(แจ้งลบ)จากปฐมบท ไรเตอร์ได้เกริ่นบทนำให้นางเอกข้ามภพมายังกรุงหงสาวดี จากเจ้าเอื้องดาวเรียง มาเป็นพระอัคษราภัคคู่หมายขององค์ดำ ซึ่งรีดเดอร์ได้อ่านๆ ลองเดาดูว่า นางเอกอาจมีใจให้พ่อจาก็เป็นได้ เมื่อมาถึงตอนที่สองดูเหมือนนางเอกมีวิวัฒนาการที่ดีขึ้น เหมือนเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเดิมเนื่องจากผ่านเหตุการณ์ต่างๆ ที่แปลกและเหนือธรรมชาติ ทำให้ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ดี ... อ่านเพิ่มเติม
จากปฐมบท ไรเตอร์ได้เกริ่นบทนำให้นางเอกข้ามภพมายังกรุงหงสาวดี จากเจ้าเอื้องดาวเรียง มาเป็นพระอัคษราภัคคู่หมายขององค์ดำ ซึ่งรีดเดอร์ได้อ่านๆ ลองเดาดูว่า นางเอกอาจมีใจให้พ่อจาก็เป็นได้ เมื่อมาถึงตอนที่สองดูเหมือนนางเอกมีวิวัฒนาการที่ดีขึ้น เหมือนเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเดิมเนื่องจากผ่านเหตุการณ์ต่างๆ ที่แปลกและเหนือธรรมชาติ ทำให้ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ดีขึ้นค่ะ บทนี้ลุ้นว่านางเอกจะได้เจอพ่อจาในรูปโฉมใหม่(ถ้าการกลับไปในชาติปัจจุบันไม่ได้ผล) ซึ่งไม่ได้ลุ้นให้รักกันที่รูปโฉมนะคะ แต่เน้นไปที่ยศฐา โดยเฉพาะเมื่อองค์ดำประกาศอิศรภาพจากหงสาวดียิ่งมีอุปสรรคความรักของพ่อจากับแม่เอื้อง(ถ้าได้คู่กันนะคะ) ไหนจะปัจจุบันชาติของแม่เอื้องอีก อยากรู้ว่าไรเตอร์จะทำให้บทที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้อย่างไรค่ะ สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ต่อไปนะคะ จะติดตามเรื่องนี้จนจบบริบูรณ์และพิมพ์เป็นรูปเล่มออกมาค่ะ อ่านน้อยลง
ชื่นจิต | 4 ม.ค. 57
8
0
ดูทั้งหมด
"เป็นเรื่องที่เปิดมุมมองใหม่"
(แจ้งลบ)เชื่อมั๊ยคะ ตั้งแต่มาหลงรักนิยายเรื่องนี้ ฉันก็นึกเกลียดใครไม่ลงเลยจริงๆ เวลาดูข่าวหรืออ่านประวัติศาสตร์อะไรมันต้องหยุดสะกิดว่า เอ...เค้าเป็นอย่างที่นำเสนอหรือปล่าวนะ ถ้าลองมองในมุมของตัวร้ายล่ะ เค้าร้ายจริงๆหรือ คนเราไม่ได้มีแค่คนร้ายและคนดีค่ะ เพียงแต่บางครั้งผลประโยชน์และวิธีการมันขัดกัน อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนเปิดดวงตาให้มองได้กว้างขึ้น แต่จริง ... อ่านเพิ่มเติม
เชื่อมั๊ยคะ ตั้งแต่มาหลงรักนิยายเรื่องนี้ ฉันก็นึกเกลียดใครไม่ลงเลยจริงๆ เวลาดูข่าวหรืออ่านประวัติศาสตร์อะไรมันต้องหยุดสะกิดว่า เอ...เค้าเป็นอย่างที่นำเสนอหรือปล่าวนะ ถ้าลองมองในมุมของตัวร้ายล่ะ เค้าร้ายจริงๆหรือ คนเราไม่ได้มีแค่คนร้ายและคนดีค่ะ เพียงแต่บางครั้งผลประโยชน์และวิธีการมันขัดกัน อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนเปิดดวงตาให้มองได้กว้างขึ้น แต่จริงๆสิ่งที่มันทำคือเปิดใจฉันค่ะ ^^ ชอบบรรยากาศของเรื่องนี้ค่ะ ชอบการบรรยายที่เหมือนเราได้ไปสัมผัสความงามอันเรียบง่ายของยุคสมัยนั้น ชอบที่แม้แต่นางร้ายก็มีมิติ มีความเป็นไปเป็นมา และที่ชอบที่สุด แน่นอนว่าเป็นคู่แม่เอื้อกับพ่อจา ฟินจิกหมอนขาดไปหลายใบแล้วค่า > อ่านน้อยลง
mini-J-ture | 3 มิ.ย. 57
3
0
"เนื้อเรื่องแปลกดีน่าติดตามค่ะ"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่ะ...ปกติเป็นนักอ่านเงาในทุกๆเรื่องนะคะ... สำหรับเรื่องนี้ ขอบอกว่าครั้งแรกที่เจอ อ่านครั้งแรกแล้ว ปิดเลยค่ะ ไม่สนใจ เพราะ เหมือนเป็นการยำประวัติศาสตร์ (แอบคิดในใจ....เอ้ทำไม แต่งแบบนี้วะ.. ทำไม ตัวร้ายกลายเป็นตัวเอกได้นะ ทำไม พระองค์ดำบทบาทน้อยจัง บราๆๆๆ555 คนแต่งมั่วประวัติศาตร์รึเปล่าเนี๊ยะ...แต่เชื่อไหมคะ ไม่เคยกด Favorite แต่ดันจำชื่อนิ ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่ะ...ปกติเป็นนักอ่านเงาในทุกๆเรื่องนะคะ... สำหรับเรื่องนี้ ขอบอกว่าครั้งแรกที่เจอ อ่านครั้งแรกแล้ว ปิดเลยค่ะ ไม่สนใจ เพราะ เหมือนเป็นการยำประวัติศาสตร์ (แอบคิดในใจ....เอ้ทำไม แต่งแบบนี้วะ.. ทำไม ตัวร้ายกลายเป็นตัวเอกได้นะ ทำไม พระองค์ดำบทบาทน้อยจัง บราๆๆๆ555 คนแต่งมั่วประวัติศาตร์รึเปล่าเนี๊ยะ...แต่เชื่อไหมคะ ไม่เคยกด Favorite แต่ดันจำชื่อนิยายเรื่องนี้ได้ไงไม่รู้.... และก็เป็นเรื่องแปลกเพราะแอบแวะมาอ่านเสมอๆ (ไม่ชอบนะแต่ก็แอบแวะมาอ่าน...เออบ้าเนอะ555) ... หลังจากนั้นบอกเลยค่ะ ลองเปิดใจนั่งอ่านไปเรื่อยๆอ่านทั้งหมด สิ่งที่รู้สึกได้ก็คือ การมองพระมหาอุปราชา(ตอนเป็นเจ้าชาย) ในอีกมุมมองหนึ่ง อีกด้านหนึ่ง ซึ่ง ปกติ ตัวละคร นี้ในทางประวัติศาสตร์ไทยคือตัวร้ายเลยทีเดียว ... (เป็นคนที่ชอบอ่านประวัติศาสตร์ไทยกับพม่าพอสมควร...เลยมองเพียงว่าสิ่งที่writerเขียน...เป็นเพียงแค่สื่อให้เห็นภาพความรักเจ้าชายพม่าพระองค์หนึ่งที่มีต่อผู้หญิงต่างเชื้อชาติคนหนึ่งก่อนที่เจ้าชายจะได้ขึ้นเป็นพระมหาอุปราชาเท่านั้น)...ชอบนะคะชอบนิยายเรื่องนี้มากๆ จะตามอ่านไปเรื่อยๆค่ะ อยากจะรู้ว่า ความรักของเจ้าชายพระองค์นี้กับแม่เอื้องจะเป็นอย่างไรต่อไปมีชายาตั้ง2องค์แล้วแม่เอื้องจะไปอยู่ตรงไหนหละนี่....ไม่รู้ว่าwriterจะพาลากยาวไปจนถึงได้ขึ้นเป็นพระมหาอุปราชาจนถึงตายบนคอช้างหรือเปล่าน๊อ...สงสารแม่เอื้องแย่เลยแบบนั้นถ้ายังอยู่ถึงตอนเจ้าชายตาย... ปล.เป็นFcพระองค์ดำนะคะ ^^ อ่านน้อยลง
กษิติธร | 18 ม.ค. 57
6
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น